Slacht voor gevorderden

Morgen wordt er bij onze overburen weer een groot kalf geslacht. De vorige keer hoorden we het de avond van te voren, nu zitten we in het circuit en weten we het al even. We hebben weer vlees besteld, voor de gulyás, deze keer ook lever, de tong voor vriendin M evenals schenkel en schouder. En wat ook wel heel apart is deze keer, we mogen het huidje hebben. P vroeg de vorige keer wat ze ermee deden en toen bleek dat er eigenlijk niks mee gebeurde, alhoewel niks, de huid zou naar de vossen gaan.
Morgen krijgen wij het huidje en inmiddels weten we een "prepareerder" te zitten in een dorp verderop, die het huidje voor ons zal behandelen zoals het hoort, zodat CFD of wijzelf heerlijk voor de kachel op het mooie vachtje kunnen liggen.

Het klinkt wel stoer allemaal. P heeft al diverse varkensslachten meegemaakt, kippenslachten, maar dit beestje is moeilijker. Dit beestje hebben we gezien in leven, met glanzende oogjes, nieuwsgierig kopje en zwiepende staart.
Rationeel weten we wel hoe het zit. Dit dier had een goed leven, hier aan de overkant. Dit dier hoeft niet op transport en zal op eigen erf overlijden. En toch....we hoeven daar niet bij te zijn. Dit is een slacht voor gevorderden en wij hebben nog even tijd nodig voordat we zonder blikken of blozen bij ons eigen toekomstig bordje lekker vlees kunnen zijn.
Het slaat nergens op want over het lapje dat we bij de slager halen kunnen we alleen maar gissen en waarschijnlijk zal de wetenschap hierover ons alleen nog maar meer overtuigen van het kalf aan de overkant.

Wordt vervolgd, geniet nog maar van het zwarte beestje, rechts op de foto, aan zijn laatste avondmaal.