vrijdag 18 november 2011

Slacht voor gevorderden

Morgen wordt er bij onze overburen weer een groot kalf geslacht. De vorige keer hoorden we het de avond van te voren, nu zitten we in het circuit en weten we het al even. We hebben weer vlees besteld, voor de gulyás, deze keer ook lever, de tong voor vriendin M evenals schenkel en schouder. En wat ook wel heel apart is deze keer, we mogen het huidje hebben. P vroeg de vorige keer wat ze ermee deden en toen bleek dat er eigenlijk niks mee gebeurde, alhoewel niks, de huid zou naar de vossen gaan.
Morgen krijgen wij het huidje en inmiddels weten we een "prepareerder" te zitten in een dorp verderop, die het huidje voor ons zal behandelen zoals het hoort, zodat CFD of wijzelf heerlijk voor de kachel op het mooie vachtje kunnen liggen.

Het klinkt wel stoer allemaal. P heeft al diverse varkensslachten meegemaakt, kippenslachten, maar dit beestje is moeilijker. Dit beestje hebben we gezien in leven, met glanzende oogjes, nieuwsgierig kopje en zwiepende staart.
Rationeel weten we wel hoe het zit. Dit dier had een goed leven, hier aan de overkant. Dit dier hoeft niet op transport en zal op eigen erf overlijden. En toch....we hoeven daar niet bij te zijn. Dit is een slacht voor gevorderden en wij hebben nog even tijd nodig voordat we zonder blikken of blozen bij ons eigen toekomstig bordje lekker vlees kunnen zijn.
Het slaat nergens op want over het lapje dat we bij de slager halen kunnen we alleen maar gissen en waarschijnlijk zal de wetenschap hierover ons alleen nog maar meer overtuigen van het kalf aan de overkant.

Wordt vervolgd, geniet nog maar van het zwarte beestje, rechts op de foto, aan zijn laatste avondmaal.

5 opmerkingen:

  1. En wat gebeurt er met de zwezerik en de hersenen?
    Beiden zijn bij een juiste bereiding een delicatesse. Dat geldt ook voor de schenkel en de schouder maar die gun ik vriendin M ook van harte.
    Tja, en dan de huid.
    Ik beloof Ba al jaren een tijgervelletje voor een open- haard, ze zullen er wellicht nooit komen. Blijft er toch nog wat te wensen over!

    Mi

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Mi, jij bent dus de gevorderde! Er is nog plaats in ons dorp voor een culinair wonder, kom en laat ons zien hoe dat werkt met die hersentjes. We gaan voor je vragen wat er nu gebeurt met de zwezerik en de hersenen....en het hart wil je misschien ook nog weten en wat te denken van de nieren....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben dan misschien minder gevorderd maaarrrr..
    als het een "groot" kalf is kun je die zwezerik wel vergeten want die is dan al verdwenen uit het lichaam! En ik ben stinkend jaloers op vriendin M want ik ben bijna verslaafd aan kalfstong!
    Daarna volgen de niertjes ja, jeempie...zalig, maar jullie lusten dat toch niet, die pisdingen.
    Het voordeel van de huid is dat je er gewoon een glas rode wijn op kunt knoeien: gaat er gewoon uit, wist je dat? Barbara.
    PS Mi wil wel een soort Cruijff (RVC) worden voor "Culinair Nagyvejke"!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik ben maar een beginneling,maar wij hebben de huid van het wild zwijn eerst bewaard,maar toen ons duidelijk werd gemaakt dat het erg veel geld kostte om hem te laten behandelen,hebben we m maar weer meegegeven.ben benieuwd hoe dat bij jullie wordt,begin er nu spijt van te krijgen,maar wij wisten ook niet echt een adresje waar dat gedaan werd en je kunt geloof ik niet te lang wachten,zeker in augustus niet.

    en je weet dat ik er ook zo over denk; beter een dier eten waarvan je weet dat het een goed leven heeft gehad, dan iets van de slager....blijft altijd lastig denk ik,maar gewoon niet teveel bij nadenken...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank je BaMi dat jullie mij die heerlijkheden gunnen. Zelf dacht ik ook nog aan de zwezerik maar had toch meer voorkeur voor de tong, de schenkels en de lieftallige schoudertjes. Toen wij nog in NL woonden vroeg ik regelmatig in een restaurant of ze ook een foto van het te verorberen dier hadden, zodat ik zeker wist dat het een goed leven had gehad. Maar nu ik de foto zie van een gelukzalig lief kalf wordt het toch alweer moeilijker. Maar ik beloof dat ik verslag zal doen van hetgeen ik er uiteindelijk van gemaakt heb. Voor dit weekend: eet alvast smakelijk allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen