woensdag 30 november 2011

Gouden thee

Naast de Indiër en de Thai waar ik was in Budapest, was er meer Oosters deze keer. Ik bezocht een museum met een grote collectie goud uit Azië. Een prachtige, uitgebreide collectie afkomstig van een voormalig diplomaat. Zelnik István. En de collectie heeft een plaats gevonden in 1 van de mooiste panden aan de Andrásy ut, statig, spic en span gerestaureerd en naast het pand van Galerie en restaurant Kogart, ook al zo'n aanwinst voor deze straat. Alhoewel, straat mag je het eigenlijk niet noemen, het is meer een allee of een avenue.

In de tuin komt je de Oosterse sfeer al tegemoet, wuivend bamboe en achter in de tuin mooie zitjes voor zonniger dagen.
De beveiliging is enorm. Niet alleen bewakers in vol ornaat met oortjes en telefoons, ook lockers voor jas en tas en veiligheidssluisjes net als in de Tweede Kamer in Den Haag.
Ik snap het wel, als je de collectie ziet, dan is wel duidelijk hoeveel waarde is vertegenwoordigd, alleen al door het gouden materiaal, maar in dit geval ook nog de waarde van schaarsheid, van uniciteit.
In het museum mocht ik geen foto's maken, maar als je meer wilt weten moet je er gewoon naartoe ofwel kijk op hun site, www.aranymuzeum.eu

Helemaal beneden, grenzend aan die mooie tuin ligt een theehuis. Het theehuis is onafhankelijk van het museum geopend en gratis bereikbaar. Ik liep ernaartoe toen ik me had vergaapt aan al het gouden moois uit Azië en was weggedroomd bij ringen en kettingen. Wel toe aan een kopje thee dus.
Dat theehuis was wederom een zeer bijzondere ervaring. We hebben het genoegen gehad om in theehuizen in Bangkok en Kuala Lumpur te zijn geweest en bij het binnentreden van deze ruimte overviel me een gevoel van weerzien.
De uitstraling, het gebruik van kleur, de meubels, de versieringen, de serene sfeer en zelfs de geur deed me terugdenken aan Azië. In 1 woord geweldig!
Hier mochten wel foto's en daarom kunnen jullie zo meteen ook een kijkje nemen.
Het geinige is dat ze Azië en Hongarije hebben gemengd in het gebruik van Herend servies, ik had het Rothschild motief maar dan met een Oosters takje. De theekaart was uitgebreid, uiteraard met zwarte en groene theeën, elke voor een ander moment van de dag en voor een andere uitwerking. Ik besloot voor een heerlijk geurende en zeer opwekkende thee, bestemd voor diegenen die nog even door willen die dag.
In het theepotje van glas een knop van een bloem die langzaam en regelmatig openbloeide zodat de rode knop tevoorschijn kwam. Ik deed mijn ogen dicht en rook. Het rook naar de tuinen in Azië en omdat niks om mij heen daarvan afleidde, leek het net echt.
Even later schonk een mooie Aziatische dame mij nog bij en kon ik nog een tijdje blijven zitten.






3 opmerkingen:

  1. O, wat mooi, die bloem! Ik was toen we hier een dag terug waren in een thee en koffiewinkel, zo'n chique, weet je wel, om mijn theevoorraad aan te vullen en zag ze daar te koop.Liet ze liggen, want moest dan ook een glazen theepotje kopen , want dat heb ik niet. Nog geheel in cultuurshock vond ik dat toch wel erg verkwistend, dus liet ik het maar zo. Nu weet ik, dankzij jou, tenminste iets voor mn verlanglijstje , want dit is toch wel ècht heel bijzonder. Deed me ook denken aan die schelpen die wij vroeger als kind kregen. Die moesten in een glas water en dan kwam er ook een bloem uit, maar géén thee...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nu begin ik langzamerhand te snappen waarom jij helemaal geen last had van die grijze wolkendeken!
    Natuurlijke schoonheid gehuld in een glazen theepot en dan ook nog een thee waar je de dag nog mee door kunt komen. Wat een prachtige ontdekkingen toch allemaal. Ik beloof het je, ik zal het voor de laatste keer schrijven: MAAK EEN BOEK EN WEL NU!

    Mip

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Míp! Zie mijn reactie op de laatste blog...die schreef ik vóór ik deze van jou las. Wat zijn we het met elkaar eens hè? (Misschien helpt het????)

    BeantwoordenVerwijderen